اقىنبەك قازەز ۇلى
بۇل ومىردە
مەن نەدەيىن سۇرعىلت بۇلت، اسپان قام كوڭىل،
شۋاعىن شاشىپ، سەرپىلتپەيدى تاڭ نە ءبىر.
كۇلىپ جۇرسەم –دەپ نەسىنە تىلەك تىلەپ ەم،
كۇلكى سىيلاپ تۇرمايدى ەكەن ماڭگى ءومىر.
بۇلتتادى كۇن، سۋىق بوران ۇرلەدى،
سول بورانعا ايداپ قويدى كىم مەنى؟
جالعىز شىعىپ جانتالاسقان جولاۋشى ەم،
مەن تۋرالى وسەكتەردە گۋلەدى.
قايدا بارام تىنىش ءومىر جوق ءسىرا،
دۇشپان كوسەپ ۋشىقتىرعان وتتى دا.
قامىققانعا قامقور بولعان ورنىنا،
جالىققانداي نەگە وسەكتەيد توپ مىنا؟
جەل ءسوز ماعات تاپتىراما كوڭىلگە،
جۇرەك مۇڭىن ءبىلگىڭ كەلسە مەنى ىزدە.
كۇن مەن ءتۇننىڭ الماسۋى سەكىلدى،
كىلەڭ جاقسى جوق ەكەن-اۋ ومىردە.
قۇداشا قىز
قۇداشا قىز كۇلكىڭ نۇر- كوكتەمبە ەدى،
كەزدەسۋلەر ەستە عوي وتكەندەگى.
ويلاماعان كەزدەردە ديدارلاستىق،
ديدار عايىپ بولعانبىز كوپتەن بەرى.
وندا مەندە جاس ەدىم ءسابي كوڭىل،
مۇڭسىز ءوتىپ جاتاتىن داريعا ءومىر.
كوڭىلىمە ءبىر شوق ساپ كەتىپ ەدىڭ،
ارۋ دەگەن ەمەسپە ءار ۇيگە گۇل.
وندا سەندە شاشىلعان نۇر ەمەسپە ەڭ،
قانداي جىگىت ەريتىن جىگەرى وكتەم.
اڭعاردىڭ با؟
ءاي قايدام ەلەمەدىڭ،
جىگىت بارىن سۇيۋدى تىلەك ەتكەن.
بۇل كۇندەرى ءبارى ەلەس، بارىدە وتكەن،
جولىققانمەن ورالماس سان رەت مەن.
بۇرىنعىداي كىرشىكسىز كوڭىل قايدا،
كەلمەيدى عوي ءاي ءبىراق تاعى كوكتەم!
ارمان ارۋ
اۋىلدا حابار تارالدى،
كۋا بول ارۋ كەلدى - دەپ.
باۋراعان جاندى سانامدى،
كورە الماي قالدىم جولدى بوپ.
كەلگەنى انگە اينالىپ،
كەشتەردى نۇرعا ءبولەپتى.
انىنە دالام تاڭدانىپ،
بۇلبۇلعا داۋسىن تەڭەپتى.
جاقسىنىڭ جۇرگەن جەرىندە،
رۋلى ەل قولداپ شاتتانار.
سىڭعىرلاپ ءۇنىڭ كوگىمدە،
وقىپ تۇر ماعان حات-حابار.
اڭىز بوپ قالدى كەتكەنىڭ،
قاي ماڭنان ۇشقان بۇلبۇل ەڭ.
جاستىقتىڭ سۇلۋ كوكتەمىن،
تويلاماي كەتتىڭ قۇربىڭمەن.
اۆتوردىڭ مەكەن-ءجايى:قابا اۋدانى سارتام اۋىلدىعى تايسويعان قىستاعى
加载评论内容,请稍等......