سارا تولەۋقان قىزى
ءبىر ارمان
ءبىر ارمان جاتىر كەۋدەمدە مەنىڭ تۇنشىعىپ،
تۋلايدى جۇرەك ارعىماق اتتاي قۇلشىنىپ.
وزىمە جانە ومىرگە ماڭگى قيانات،
ايتىلماي ءانىم، جازىلماي جاتسا جىر تۇنىپ.
ءبىر ارمان جاتىر كەۋدەمدە اساۋ دۇرلىككەن،
وياتىپ ءار كەز وتباسى كۇيبىڭ تىرلىكتەن.
سول ارمان مەنى الدىعا جەبەپ كەلەدى،
جۇلدىز بوپ جانىپ، ساۋلە بوپ ءتۇسىپ تۇندىكتەن.
ءبىر ارمان جاتىر كەۋدەمدە مەنىڭ دۇرسىلدەپ،
دۇرسىلدەپ جۇرەك ۋاقتقا وتكەن كۇرسنبەك.
سول ارمان ماعان ۇنەمى قولىن بۇلعايدى،
جەتە الماي جۇرگەن كومبەنىڭ بارىن ءبىلسىن دەپ.
جۇرەكتە جۇرسەڭ بولعانى
باستادىم بۇگىن سەن جايلى جىردى اسىلىم،
سەن جايلى تولقىپ، سەن جايلى جانىم تاسىدىم.
جۇرەكتەن شىققان جىپ-جىلى سىرىم وسى ەدى،
جەبۋ بوپ جانىم جادىڭدا ءجۇرسىن- عاشىعىم.
اققۋىم ەدىڭ ارناعان ماعان پاكتىگىن،
الىسقا ۇشتىڭ، سىرلارى قىزىق باتتى كۇن.
ويلاسام مىناۋ ءومىردىڭ ءوزى ماحاببات،
ماحاببات دەگەن جانىڭدى جەگەن ءتاتتى مۇڭ.
بولمادىم دەمەن تىرلىكتە ەشبىر ولجالى،
ءتاتتى ءبىر شاقتىڭ ەسىمدە ماڭگى بولعانى.
ءتاپ-ءتاتتى ماعان ساعىنىش سىيلاپ تىرلىكتە،
ايتەۋىر جانىم جۇرەكتە جۇرسەڭ بولعانى.
اناشىم
ۇلىلىقتى قانىڭداعى،
سۇلۋلىقتى جانىڭداعى،
ونەگە ەتەم ءومىرىڭدى،
ءبارىن انا، بارىنداعى.
مەن ەدىم عوي اڭساعانىڭ،
ەستەن كەتپەس شارشاعانىڭ.
سەن قۋاندىڭ العاش رەت،
بۇل ومىردە جانسا باعىم.
كۇندەي كۇلىپ تۇرسىن دەيتىن،
گۇلدەي جايناپ جۇرسىن دەيتىن.
تابانىڭا كىرگەن شوگىر،
ماڭدايىما كىرسىن دەيتىن.
انا دەگەن اسىل اتىڭ،
اق تاڭىم بوپ اشىلاتىن.
مەيىرىڭدى اڭساپ ءجۇرمىن،
جانىما وتتاي باسىلاتىن.
ساعىنىش
تۇڭعيىق تۇندەي،
شۋاقتى كۇندەي،
جالت ەتىپ سۇلۋ جانارىڭ.
سەزىمدى جاۋلاپ،
جۇرەكتى باۋراپ،
سۇزىلە نەگە قارادىڭ.
تەڭىزدەي تۋلاپ،
تولقىن بوپ شۋلاپ،
ءوزىڭ دەپ تاسىپ جىر بۇگىن.
جانىمننىڭ دارقان،
جايلاۋىن قالقام،
ارالاپ تەرشى قىر گۇلىن.
ساعىنىش ۇدەپ،
قالامىن جۇدەپ،
الىستاپ كەتسەڭ قاسىمنان.
جادىمدا قالعان،
بولىپ ءبىر ارمان،
وتەرسىڭ ماڭگى اسىل جان.
اۆتوردىڭ مەكەن-ءجايى:شينجياڭ قابا اۋدانى ساربۇلاق قالاشىعى قاراۇڭگىر قىستاعى
加载评论内容,请稍等......