كۇرسىنبە جۇرەك
توقان وراز ۇلى
جۇرەگىمدە ءبىر مۇڭلى ازاپ باردى،
الدەكىمدەر باياعىدا قاناتقاندى.
الايدا تىرلىگىمە قارىزدارمىن،
وعان بولا تىلدەمەن جاراتقاندى.
سونان بەرى قانشاما وزدى ۋاقىت ،
تالاي ارمان كۇلىپ كەلىپ، توزدى باقىت.
زاڭعارىنان ويىمنىڭ قيال قۇرعىر،
اۋىق اۋىق جاتادى ءسوز قۇلاتىپ.
ەشكىمگەدە بارماعام جالبىزبالاپ،
قورعاۋ ءۇشىن ارىمدى جالعىز قاداق.
قورعاماسام سول اردى ،نەسىن ادام،
شىرىن كەتىپ دەنەدەن جان قۇرعاماق.
ازابىم بار تەك وزىم تۇيسىنەمىن،
تابامىن با بىلمەيمىن ءبىر كۇن ەمىن.
مىناۋ جالپاق جاھاندى دىرلدەتىپ،
و، جۇرەگىم كۇرسىنبە كۇركىرەگىن!
شايقا سولاي جۇرەكتىڭ مۇڭ-نالاسىن،
نە ىستەيسىڭ كەۋدەڭە سيماعاسىن؟!
ارى تازا جانىڭنىڭ بۇل ۇنىنە ،
بىرەۋ كەلىپ، بەرەر حاق شىن باعاسىن !!!