قۋات اسىلبەك ۇلى
جارق ەتكەن جارىق كۇنمەن..
جولدار،
شەت-شەكسىز..
جۇرە بەرەم!
جۇلدىزدارى شاشىلىپ ءتۇن كەلەدى،
تۇسىمە كىرەدى ولەڭ.
بار ەدى ساعان دەگەن سونداي زارىق،
ون سەگىزدەي وتتى كەز بولمايدى انىق!
اللاعا ماداق ايتىپ قالام الدىم،
قاراقشى ءتۇن كەتكەندە تاڭعا اينالىپ.
كەۋدەمدە كىسىنەگەن ارعىماققا،
ارعىماقتاي جىرلارىم بار..بىراقتا!
ازىرگە جايلاۋىنا جەتە العان جوق،
ازىرگە قانبايدى ولدا بال بۇلاققا.
جانارىمنان قاعازعا شاشىراپ وت،
جۇرەك ءسوزىن تىلىمە تاسىپ الەك.
ويان ەندى جىيرما بەس جىر جازايىن،
جىر پاتشاسى تۇرعانداي قاسىما كەپ.
ون سەگىزدە قىر اسىپ قالا كوردىم،
شاھار جايلاپ، شارشاعان بالا بولدىم.
ويان ەندى جيىرما بەس جىر جازايىن،
جايلاۋعا تارت،
ەركىڭدە،
ساعان ەردىم.
جارىق ەتكەن ساۋلەلەرمەن..
ءون- بويىما عالامنىڭ جيىپ نۇرىن،
كوتەرىل،
تەز كوتەرىل..
سۇيىكتى كۇن.
ويان ەندى جيىرما بەس، سەن ءوزىڭ ايت،
ماعان ءتان اسپانىمنىڭ بيىكتىگىن.
جارىق ەتكەن ساۋلەلەرمەن..
وي كەشىپ اۋىل جاققا كەتەم بۇگىن،
اۋىلدان اۋان اڭساپ وسەر گۇلىم.
ويان ەندى جيىرما بەس.. سەن ءوزىڭ ايت،
جىر ولكەسى جيىرما بەس ەكەندىگىن.