ەركە كوڭىل ەلجىرەپ

عاليا قابدەن قىزى

ەركەلىك

تولقىپ تۇرسا كوزىمدە جايلانىپ كول، 
جاسىپ جۇرگەن جانىمدى قايدان ۇقتى ەل. 
مەنىڭدە جۇزىمدە وينار بار مەرەيىم، 
كۇلكى سيلار الارما ەڭ، 
ويلانىپ كور. 
قىزعاندىرسىن باسقانى ەركەلىگىم، 
سەن ماعان اسپانداعى ايدى الىپ بەر. 

ءشارباتىنان شاتتىقتىڭ جاقۇت توكتىڭ، 
جانارى شوق، جانى جاز اسىل تەكتىم. 
كۇنىمدەي كوتەرىلسەڭ ماڭدايىمنان، 
الدىڭنان ءاپپاق تاڭ بوپ اتىپ كەتتىم. 
كوتەرىپ مەندەگى بار ەركەلىكتى، 
كەلسەڭ ەگەر مەنى ماڭگى باقىتتى ەتكىڭ. 


ساعىنىشىن سيلايدى

سالقار دالا سي بەرگەن سالاۋاتتىم، 
جورعاسىمەن جاراسىپ جاراۋ اتتىڭ. 
الاۋىنا مالىنىپ التىن تاڭنىڭ، 
ءاپپاق قاردا قىرقالاپ بارا جاتتىڭ. 

ءدۇلدۇل ارمان دۇركىرەپ تۇزدەن ءورىپ، 
ساعىنىشىن سيلايدى- اۋ بىزگە ءبولىپ. 
تۇلپارىڭنان تىم ۇشقىر جۇيرىك كوڭىل، 
قالىسپاستان قىر استى سىزبەن ەرىپ. 

ءبورى ءىزى جوسىلعان اق ۇلپا قار، 
كۇن كۇلگەندە كۇرەڭكەي ساعىم تامار. 
دالا قانداي ادەمى ءوزىڭ جۇرگەن، 
جۇلگەسىنەن جۇرەكتىڭ بابىن تابار. 

كولبەي قالعان كوپ بۇيرات كوز بۇعاۋلاپ، 
شىمشىلايدى شىتقىلتىم مەزگىل اۋناپ. 
جانارىممەن ايمالاپ تۇردىم تاعى، 
كەشقۇرىم قايتقانىڭدا بوز قىراۋلاپ. 


سول اۋىلدا

سيلاي سالار ساۋعاسىنداي مەزگىلدىڭ، 
ماعان عاجاپ قۇدىرەتتى سەزدىردىڭ. 
ءجۇرسىڭ بە امان جۇرەگىڭنەن جىر ءورىپ، 
وزگە اۋىلدا وركەن جايعان ءوز قۇربىم. 

سول اۋىلدىڭ تاڭى شۋاق، تاۋى ورنەك، 
سول تاڭداردان تامىلجيدى اۋەن كەپ. 
عۇمىرىما قۇن سيلاعان قۇشتارىم، 
قاي قۇدىرەت بەرەر ەكەن تاۋەلدەپ. 

قىراعى ارمان قيالىما سالدى ءىزىن، 
ومىرىمە ولەڭ بولعان جالعىزىم. 
كوز الدىڭدا جۇرمە ەكەن دەپ كولبەڭدەپ، 
ۇناتپايمىن سول اۋىلدىڭ بار قىزىن. 

كوكجيەگى كولبىرەيتىن بوزدەي كەڭ، 
كوڭىلىمدە ءوز اۋىلىڭ، ءوز بەينەڭ. 
توسىن ويعا تولقىپ جۇرگەن شىعارمىن، 
وزىمشىلدەۋ بولعانىمدى سەزبەي مەن. 

سانجى وبىلىسى ماناس اۋدانى شىندىققوزى اۋىلى