وتكەن- كەتكەن كۇندەردەن
ايدىن قايسار ۇلى
تۋعان جەرگە
و،تۋعان جەر، ەركەڭ ەم، تەنتەگىڭ ەم،
اسىر سالعان توسىڭدە، تەل تەڭىمەن.
وي-قىرىڭدى ويلانباي جاتقا بىلەم،
تاڭىرىمدەي تابىنعام مەن تەگىننەن.
تۋعان جەر-اي مول ەدى سيىڭ نەتكەن،
سامالىڭ دا سيپايدى جيى بەتتەن.
وسيەتىن بابامنىڭ جالعاستىرىپ،
تىرشىلىگىن اكەم دە ءسۇيىپ وتكەن.
گۇل تەرىپ ەم بەتەگە-بەلدەرىڭنەن،
جالىن تارتىپ اساۋدى ەرتتەپ مىنگەم،
كوك جيەكتەن قول بۇلعاپ كەلەشەگىم،
مەن سەن ءۇشىن ارمانعا بەتتەگەن ەم.
جۋسانىڭا جارىلعان كەڭسىرىگىم،
ازاماتتىق بولىنگەن ەنشىم بۇگىن.
تاڭدايىمدا ءالى تۇر ناننىڭ ءدامى،
بەرەرىم كوپ كوڭىلىم كونشىمەگەن.
ءبىر قىزىڭ بار ۇستاعان ەتەگىمنەن،
جۇرەگىمدە-ماحاببات، وت ورىلگەن.
كۇنىڭدى دە سۇيەمىن، ءتۇنىڭدى دە،
كەتىپ بارا جاتىرمىن جەتەگىڭمەن.
انام-اي
باستاعالى ومىرگە ساپارىمدى،
جولداس ەتتىم مەن تالاي ساقا مۇڭدى.
بەلەستەردىڭ بەلىنەن باسىپ ءوتىپ،
اققاداعى بويادىم ساقالىمدى.
ۋ دا تامدى، بال تامدى وزەگىمە،
باقىتتىمىن دەدىم مەن ءوز ەلىمدە.
و،انام-اي مەيىرىڭ كۇننەن نۇرلى،
ءالى كۇنگە بالا ەكەم مەن وزنڭە.
جاسىرمادىم وزىڭنەن ناق سىرىمدى،
كورە المادىڭ ءبىز كورگەن جاقسى كۇندى.
جەڭسەمداعى كەزدەسكەن قيىندىقتى،
اقتاي الماي كەتەم عوي اق ءسۇتىڭدى.
سەنى ويلايمىن جاقسى كۇن تۋسا ماعان،
گۇلگە ورانىپ قۇلپىرىپ تۇرسا دالام،
سان قيىرعا شيىرلاپ كەتسەمداعى،
ارتىق جەردى تاپپادىم قۇرساعىڭنان.
كۇز
تىزبەگى قازدار مەنەن تىرنالاردىڭ،
جاۋىرىن جۇرەگىمنىڭ تىرنالادىڭ.
وتكەرىپ كوكتەمىمدى، جاز ايىمدى،
جابىرقاپ جالعىز ءوزىم قىرعا باردىم.
اپىر-اي تاعى دا ءبىر كۇز كەلدى مە،
ەي، ءومىر ىلەستىم-اۋ تىزبەگىڭە.
كوتەرىپ شاڭىراعىن ءبىر ءىنىمىز،
اۋىلعا كەلىن بولىپ قىز كەلدى مە؟!
ەسكە الىپ بۇل ۋاقىتتىڭ وتكەندىگىن،
جاستىقتىڭ قالاي قاراي كەتكەندىگىن.
ويىڭا، شىركىن، ءبارى ورالادى،
قايراتىم قارا نارداي شوككەن بۇگىن.
بۇلت كوشىپ كۇزدىڭ جەلى ازىناعان،
قاڭعىماي ۇيىمەدە قازىر بارام.
قۇشىنىپ مەش تۇبىندە وتىرار ەم،
تونالعان جانداي بولدىم قازىنامنان.
كوكجيەك كوز ۇشىندا مۇنارتادى،
كوڭىلىم الدە نەگە قۇمارتادى.
بارادى باياۋ باتىپ كۇننىڭ كوزى،
ول داعى تىنىشتىقتى ۇناتادى!
كۇدىك
تالداي بەرسەڭ بۇل ومىردە ورنەك كوپ،
ولەڭىمدى تىعىپ جازدىم ەرمەك قىپ.
ەكى قازاق وتىرسا ەگەر ءبىر جەردە،
ولەڭدەتىپ ءبىرىن-ءبىرى تەربەتپەك.
باس تارتپاي-اق اسقا باتا بەرەتىن،
ايتەۋ ءسوزدىڭ تاۋىپ الار رەتىن.
قالجىڭداسا قارق قىلىپ ازىلمەن،
كۇلسەداعى اۋەندەتىپ كۇلەتىن.
ءولىمدى دە ۇزاتادى اندەتىپ،
اندەتەدى بەسىگىن دە تەربەتىپ.
بارلىعىن دا اۋىزىمەن ءبىتىرىپ،
كورگەن ەمەس سوزدەرىنەن ءمان كەتىپ.
بەرگەن دەيدى بۇل تابيعات دارقاندىق،
_بابام سوزدەن ولگەن ،_دەيدى ماقتانىپ.
ۇرپاعىدا وتەر وسى جولمەنەن،
قىزىل ءتىلىن تىرلىگىنە ارقاۋ عىپ.
مەنسىزداعى اقىن-جىراۋ بۇل حالىق،
قاسيەتى دارا بىتكەن تۇلعالىق.
_اقىنسىڭ با؟_دەپ قالاما بىرەۋ دەپ،
ءوز-وزىمنەن تۇرام ىلعي ۇرلانىپ.
加载评论内容,请稍等......