تىلەيتىنىم ۇلى وتانعا، تۋعان جەرگە تىنىشتىق
بەيسەنباي دالەلعازى ۇلى
سۇيەم ۇلى وتانىمدى سۇيەم تۋعان جەرىمدى ،
ءار كۇندەرىم تۋعان جەردىڭ قۇشاعىندا كوڭىلدى،
ەلۋ التى ۇلت ەلۋ التى مىزعىمايتىن قاراۋىل ،
جات ەلدەرگە باستىرمايتىن تاۋ-تاسىڭدى كولىڭدى.
تۋعان جەرمەن ۇلى وتاننىڭ مەيىرى ىستىق بىلگەنگە،
ىرىس تۇنىپ جاتىر بۇگىن ىنتىماق پەن ىرگەڭدە،
شات زاماننىڭ نۇرى ايمالاپ شۋاق شاشىپ كوڭىلگە،
كەۋدەم مەنىڭ كوتەرىڭكى اياۋلى ەلدە جۇرگەندە .
كومپارتيا باستاۋىندا قولدى الىسقا سەرمەدىك ،
جانتالاسقان جاۋ كۇشتەرگە ەش ەركىندىك بەرمەدىك،
ورنىقتىلىق ۇلى ىنتىماق بولىپ بىزگە باس مىندەت،
ەنشى سيلاپ ۇلى وتانىم ەلگە باقىت جەرگە قۇت .
بەرەكەلى بولساڭ ەلىم قاشانداعى ورداڭ قۇت ،
باتىلدىقپەن تۋراشىلدىق تۋىن تىكتە قولعا الىپ ،
ءۇش ءتۇرلى جاۋ كۇشتەرىنە قارسى تۇرىپ بىرلىكتە ،
ۇلى وتاننىڭ تۇتاستىعىن جانىمىزداي قورعايىق .
بىرلىك باردا ارمان قۇسىڭ بيىكتەرگە سامعايدى ،
ىنتىماقسىز وت وشاعىڭ مازدامايدى جانبايدى ،
ءانيپا اپاي ىزگىلىگىن تۇمار تۇتىپ بويىنا ،
مىناۋ ەلدە سان ءانيپا بولاشاققا جالعايدى.
ەكى بەتكەي ەلەمەنىتتەر الاستالىپ ارادان ،
سارقىلمايتىن جىر-ان تۋسىن بىرلىك جايلى سانادان،
ءارۇلت حالقىن جۇمىلدىرىپ ءبىر ارمانعا باستاعان،
اينالايىن ءتور اعامىز شي جيپىڭدەي دانادان .
ارۇلتپەنەن بىرگە جاساپ بىرگە وسىپ تۋىستىق ،
بەرەكەگە بەلدى بۋىپ دوستاسۋعا تۇرىستىق ،
قوعامىمىز ورنىقتى بوپ جۇڭگو ارمانى ىسكە اسسىن ،
تىلەيتىنىم ۇلى وتانعا تۋعان جەرگە تنىشتىق.
تۋعان جەر
تۋعان جەرىم التىن ۇيا تۇعىرىم ،
سەندە وتكەن بال-بالالىق عۇمىرىم ،
گۇلزار مەكەن جەر ۇيىعى وزىڭسىڭ ،
بىزگە ارناعان بۇلاعىنىڭ تۇنىعىن .
تاريىحتىڭ وزىڭ ەدىڭ ولشەمى،
تۋعان جەرىم جانىمىزدىڭ بولشەگى،
بابالاردىڭ تۇلعاسىنان اۋماعان ،
شوقىلارىڭ بيىك-بيىك ەڭسەلى .
قاراعايىڭ شىرشاڭ مەنەن سامىرسىن،
كونە كوز دوس سەكىلدەنگەن تانىسىم،
تۋعان جەر دەپ تۋلاپ اققان قانىمىز ،
تۋعان جەردەن تابىلادى تابىسىم .
كەڭ توسىڭدە مال قايىرىپ بىرگە وسكەن ،
اسپانىڭدا جۇلدىزىڭمەن تىلدىسكەن ،
تۋعان ەلدەپ تۋعان جەردەپ بابالار ،
ەلى ءۇشىن ەتىگىمەن سۋ كەشكەن .
تۋعان جەرىم توككەن شۋاق ارايىن،
تاستارىڭدا ىز قالعان بابامنىڭ ،
سۋىڭ گاۋسار تاسىڭ التىن تۋعان جەر ،
قاشانداعى تىرەگىسىڭ عالامنىڭ .
جەتى قابا، جەتى وزەنىم ىرىس-باق ،
تۋعان جەردىڭ جۇرەم تۋىن تىك ۇستاپ،
ارمانىمنىڭ اسقارىنا تالپىندىم ،
اۋاسىمەن تۋعان جەردىڭ تنىستاپ .
تانىس ماعان كوگىڭدەگى قۇستارىم،
تۋعان جەرىم وزىڭدە وتكەن قىس –جازىم،
تەك وزىڭنەن تۋعان جەرىم شابىت اپ ،
ونەردەگى تالابىمدى ۇشتادىم .
تۋعان جەرىم باق مەكەنىم گۇلىستان ،
وزىڭ جايلى كوكەيىمنەن جىر ۇشقان،
وزىڭمەنەن ماقتانامىن تۋعان جەر ،
قارسى الدىمنان اتتى ارايلاپ پۇلىس تاڭ.
كوگىڭدە ەركىن قىرانىڭ بوپ سامعايىن،
تۋعان جەرىم كەن توسىنەن اينالدىم ،
كەرەگىڭە جاراپ الدا تۋعان جەر،
بيىگىنە تۋىمدى ىلەم ارماننىڭ .
اققايىڭىڭ ارۋدايىن بۇرالعان ،
قۇمارلانساڭ تۋعان جەرگە قۇمارلان ،
تۋعان جەردىڭ جاندىگىندە ايالاپ ،
تۋعان جەردى سۇيە بىلۋ ۇلى ارمان.
ارناسىنان كىلكىپ اققان ەرتىسىم،
وزىڭ جايلى جۇرەكتەن جىر شەرتىلسىن،
تولقىنىڭداي تۋلاپ شابىت بويداعى ،
كوڭىلىمنىڭ كوك دونەنى كوسىلسىن ،
قارايلاسام وتكەن كۇنگە بايىپپەن،
اتىڭمەنەن بارالەمگە داڭىقتى ەڭ ،
بالىعىڭدى اۋلاپ سانسىز ادامدار ،
ءبىر وزىڭدى كەسىپ وتكەن قايىقپەن.
جەتى وزەننىڭ ءبىرى ەدىڭ ارنالى ،
ورمانمەنەن كومكەرىلگەن جان -جاعى ،
جالعاپ تۇرسىڭ اۋدان -اۋىل اراسىن،
جەر استىنىڭ مۇنايىندا قامدادى .
ءشول قاندىرىپ جان-جانۋر وزىڭنەن ،
سەنەن ىستىق ماحابباتتى سەزىنگەن ،
كەلبەتىڭە كوزىم تويماي قارايمىن،
سۇلۋ قىزدىڭ بۇرىمىنداي ورىلگەن ،
اتا-بابام تىرلىك ءۇشىن كوشىپ مىڭ ،
بەلدەرىنە تالاي-تالاي قوستىكتىڭ ،
ەكى ەلدىڭ تۇتاستىرعان بىرلىگىن،
شيلى قارىن كوپىرى ەدىڭ دوستىقتىڭ.
ماقتانىشىم ەرتىس انا وزەنىم ،
ءوزىڭدى اڭساپ جاعاڭا سان كەلەمىن ،
سارقىلمايتىن ىرىسىمسىڭ ماڭگىلىك،
قاسيەتىڭدى ۇعا ءبىلسىن ورەلىم.
ۇمىتپەن قاراپ اركەز تاڭدارىما،
ءۇرتىسىن ۇلىلاردىڭ جالعايمىن دا ،
وتانىم وتتان ىستىق بارىنەن دە،
جان جارىم-جانىم بالام بار باعىمدا.
تىربىنىپ تىرلىك ءۇشىن تاپپايتىنىم،
ۇرپاقپىز بابا سالتىن ساقتايتۇعىن ،
وردا بۇزار وتىزعا كەلگەن شاعىم ،
كەزىم بۇل ەل ۇمىتىن اقتايتۇعىن.
بولەگەن تۋعان ەلىم مەيىرىنە ،
تەلەگەي تەڭىزگە ۇقساس پەيىلى دە،
تۋعان جەرىم سيلاعان نارشابىتىن،
مۇقالماس جىگەر بەرىپ سەنىمىمە.
تىرلىكتىڭ جولى كۇرەس قويناۋىسىڭ،
بىرلىكپەن باسىما باق ورنايدى شىن ،
سۇرىنسەم كۇدىرلەردەن سۇيەيتۇعىن ،
قاشاندا تۋعان ەلىم قورمالىمسىڭ .
بولعان سوڭ كوڭىلىم پاك مۇڭسىز جانىم،
ەمگەنمىن باي زاماننىڭ نۇرشۋاعان ،
ارمانىمنىڭ اسامىن بەلەسىنەن ،
ءمىنىپ -اپ شابىتىمنىڭ جىر پىراعىن .
ايتسادا الا كوزدەر سىرتىمنان ءمىن،
نەسىنە وعان بولا بۇرتيامىن ،
وشىرمەي وشاعىمنىڭ وتىن ماڭگى ،
گۇلىڭ بوپ بولاشاقتا قۇلپىرامىن ،
كورشىلەرىم
بەرەكەنىڭ ۇيتقىسى كورشىلەرىم ،
ورىسىمدە كەڭىمەس سەنسىز مەنىڭ،
مۇڭايعانداقاسىمدا بىرگە بولىپ ،
جانىما قۋات بەرەر ەمشىم ەدىڭ.
جول قىلاتىن ادامدىق، ىزگىلىكتى ،
داستارقان جايىپ الدىعا سي قىلىپتى ،
جالعاستىرپ بابانىڭ سالتىن ماڭگى ،
بويىنا تۇمار ەتكەن ۇلىلىقتى .
بارساڭدا قاي ۋاقىت ەسىگى اشىق ،
پەيىلىن كورشىلەردىڭ وسىدان ۇق ،
ءبىر شاۋگىم شايىن قۇيىپ سىرلاساتىن ،
قويىن سويىپ تاستايتىن ەتىن اسىپ .
شاتتىعىڭدا بىرگە بوپ شاتتاناتىن،
ەمەس ول كورەالمايتىن باق تالاسىڭ،
قىسىلعاندا جالعايتىن قولدىڭ ءۇشىن،
قاشاندا كورشىڭىڭمەنەن ماقتاناسىڭ.
بىرلىكتە ارقالاسىپ ءومىر جۇگىن،
بەلىنە اقاۋ سالماى سەنىمىنىڭ ،
تاپقاندا جاڭا قونىس ىرگەسىنەن ،
الدىمەن كورشى اكەلگەن ەرۋلىگىن .
تاتۋلىقتى بىلەتىن بايلىعىم دەپ،
كورشىڭ باردا قامسىزسىڭ قايعى-مۇڭ جوق ،
ىرىسىندا بولىسكەن ىدىسىندا ،
كورشىنىڭ كوڭىلىندە بار قۇدىرەت.
كىربەڭدىك بولمايتۇعىن الا بوتەن،
كورشى كوڭىلى التىننان باعالى ەكەن،
جاز جايلاۋعا كوشكەندە قىس وتارعا ،
كەلۋىڭدى تىلەيتىن امان-ەسەن .
دۇنيە تۇراق بولماس بارىمىزگە ،
ادامنىڭ ءبىر-بىرىنە قارىزى نە؟
كورشى اقىسى ءتاڭىردىڭ قاقىسى دەيت،
كورشىنىڭ جەتەيىكشى قادىرىنە.