نۇرلان ماپاي
اجەمنىڭ اق شايى
مەن شايدى جاقسى كورىپ، قانىپ ىشەم،
قانىپ ءىشۋدى ۇيرەتكەن كارى كىسى ەڭ .
قوناعىنىڭ العىسىن شايمەن العان،
مەنىڭ اتا - بابامنىڭ باق ىرىسى ەڭ .
كارى كىسى بولاتىن التىن اجەم،
ول باردا باقىت ەدى ءار كۇنى الەم .
شاي ىشكەندە شەشىلىپ سىر شەرتەتىن،
مۇراگەر بوپ قالىپپىن ارتىنا مەن .
اڭگىمەگە بولۋشى ەم مەندە قارىق،
شەكەمىزدى شىلقىتتىق تەرگە مالىپ .
حوش ءيىسى جاراتىن مۇرىنىمدى،
موسىسىندا كوك شاۋگىم كەڭ دەمالىپ .
ءتاتتى شايدى ازىرلەۋ كۇندە ءىسى بوپ،
ءسات سايىن شاي ىشەتىن مىڭ كىسى كەپ .
اجەمنىڭ اق شايىنىڭ ءيىسى مە،
ات باسىن تۇراتىن ەل بۇرعىسى كەپ .
قالامپىرىن سالاتىن بۇرىشىمەن،
بەرەكەنى بەرىك قىپ ىرىسىمەن .
شاۋگىمىنە كادەلەپ ساپ جاتاتىن،
ەسىنە العان قوناققا سۇرىسىنەن .
اجەم قانداي كەمەڭگەر جالپى پىسىق،
قۇرمەتتەپ تۇرۋشى ەدى حالقى كۇتىپ .
ابىسىنى ارناۋلى كەلگەن كۇنى،
اق شاۋگىمدى كەتەتىن سارقىپ ءىشىپ .
انامادا ۇيرەتتى ونەگەسىن،
شاڭىراقتىڭ وشىرمەۋ كەرەك وتىن .
كەلىنىنە اقىلشى بولعان قارتتىڭ،
اناشىمنان كورەمىن كوپ ەلەسىن .
اجەڭ قۇيعان ىشكەم دەپ ءدامدى شايدان،
كوزىن كورگەن ەتەدى ءار كىسى ارمان .
اجە كورگەن بالانىڭ باسى اۋىرسا،
كورەدى ىشىلمەگەن تاڭعى شايدان .
اجەمنىڭ تۇيمەسى
اجەم - اي ، بىزبەن بولعان قاشاندا ءىسى ،
ار مەن ۇيات دەگەندە قاتاڭ كىسى .
نەمەرەڭىز مەن ەدىم يىسكەتىپ اپ ،
قالتاڭىزدان كەلەتىن اقى العىسى .
ەسىمە الدىم مەن سول ءبىر بۇلدىر شاقتى ،
مەزگىل - اي ، قالاي اسەم قيدىڭ ءساتتى .
قالتاڭىزدا جۇرەتىن سوندا ءسىزدىڭ ،
ەكى ءۇش تۇيمە ، ءتورت بەس تال كىر - كىر ءتاتتى .
ءتاتتىسىن جەپ الدىڭا قۇلايتىنبىز ،
بىزدە ءتاتتى قىلىقپەن ۇنايتىنبىز .
سوسىن سىزدەن ەركەلەپ قالتاڭىزدا ،
تۇيمە نەگە جۇرگەنىن سۇرايتىنبىز .
دەپ ماقتايتىن قۇلىننىڭ ۇعىمى كوپ ،
سۇيەتىن ، سۋدان تازا تۇنىعى دەپ .
سودان بىزگە باستايتىن اڭگىمەسىن ،
تۇيمە دەگەن ۇياتتىڭ قۇلىبى دەپ .
ينە ۇستاپ ، تۇيمە قاداپ سان قولىنان ،
جاقسىلقتى تىلەيتىن بار جولىنان .
دەپ ەدى اردىڭ قۇنى ولشەنەدى ،
كەرەكتى ءبىر تۇيمەڭنىڭ بار - جوعىنان .
نامىستى جان دەپ اتاۋ سۇيكىمدى ەسىم ،
ۇياتى بار ادامدى كىم سۇيمەسىن .
ولاق ەكەن دەپ ەلدەر مازاق ەتەر ،
ءتۇزۋ قاداي بىلمەسە ءبىر تۇيمەسىن .
سابيلىك - اي ، ءومىردىڭ ءبىر كەرىمى ،
ۇقپاساقتا ايتاتىن بىزگە مۇنى .
بىزدەرگە ايتقان تۇيمەنىڭ قاسيەتىن ،
ءۇنسىز تىڭداپ جۇرەتىن قىز ، كەلىنى .
كۇن ءوتتى ، مەن ەسەيدىم ، اجەم كەتتى ،
بىزگە مايداي جاعاتىن اۋەندە ءوشتى .
تۇيمەدەي كوڭىلىمەن قايران قارتىم ،
بارلىعىن دانالىقپەن دالەلدەپتى .
اقىلىڭدى ۇقتىم مەن جۇرە ءجۇرىپ ،
قاسيەتىڭە باس ءيدىم شىن ەگىلىپ .
تۇيمەسىز ، ءتوسى جالاڭ جاندار قاپتاپ ،
ءيىلىپ ينە ۇستاۋعا تۇر ەرىنىپ .
اجەم - اي ، الاڭداعان ەرتەڭگە كوپ ،
ۇلىلىق بارىن سەزدىم مەن سەندە كوپ .
قالتاڭىزدى اقتاردىم تۇيمە تاۋىپ ،
سول جاندارعا تارقاتىپ بەرسەمبە دەپ .
قۇس ۇياسى
سابيلىك - اي ، ءتۇستىڭ بۇگىن تاعى ەسكە ،
ويناپ ءجۇرىپ سان ۇرىندىق الەككە .
قۇس ۇيادان جۇمىرتقانى ۇرلاپ اپ ،
شاعىپ ويناۋ اينالعان ءبىر ادەتكە .
بايتەرەكتەر بولساداعى ەڭسەلى ،
كۇنىنە سان شىعىپ تۇسەر ەلپەگى .
ءبىز شىعارمىز ماتەلدەگى ايتىلعان ،
اعاشتاردىڭ باسىنداعى تەنتەگى .
قۇس ۇيانىڭ قۇرلىمىنا تاڭدانىپ ،
جۇمىرتقاسىن ۇرلاپ قايتتىق سان بارىپ .
سوندا ءبىزدىڭ توبەمىزدەن ءبىر تورعاي ،
كەتپەي قويدى شىر - شىر ەتىپ اينالىپ .
اجەمىزگە قىزىق سىردى اعىتتىق ،
جان ەدى عوي ءارى قاتال ، ءارى ىستىق .
تورعايلاردى شىرىلداتپا دەپ ۇرسىپ ،
بۇلتتى كۇندەي تۇنەرەتىن ، جارىقتىق .
اپار دەيتىن ، قاتقىل سوندا ءامىرى ،
قۇس ۇياسى ءارى باعى ، ءارى ءۇيى .
ول دا وزىنشە انا ەمەسپە ، شىراعىم ،
جۇمىرتقاسى انە سونىڭ ءسابيى .
ۇيا بۇزۋ قانداي سۇمدىق قاراعىم ،
سابيىنەن ايرىلعانى انانىڭ .
قۇس ەكەش قۇس ءوز ۇياسىن قورعايدى ،
دەپ اجەمىز قاتتى ءتۇيدى قاباعىن .
سابيلىك شاق كەتتى قازىر پاك ، كوركەم ،
اجەتايىم ، جىگىت بولدى ءتاتتى ەركەڭ .
ءسىزدى ەسىمە سالادى اجە بۇل كۇندە ،
ۇيا بۇزىپ ، اجىراسقان جاس كورسەم .
تىم باسقاشا كۇيگە قازىر ەندى الەم ،
بالاڭ سەنىڭ سول سوزىڭە سەندى ارەڭ .
ءوز ۇياما سەنىمىمدى قاتايتتى ،
كوكتە تورعاي ، جەردە اجەم ......