بالالىقتى اڭساۋ نەمەسە اۋىلداعى وي
جارقىن سولتاش ۇلى
ەستەن قالماس ءبىر كەزگى بال بالالىق،
ساعىنىش بوپ الىستا قالعانى انىق.
دايىندالدىم وسى جاز ءۇي ىشىممەن،
دەمالىپ كەلمەك بولىپ تاۋعا بارىپ.
اعام بار- دى اۋىلدا جانى ىزگى،
الالاماي تەڭ كورگەن ءبارىمىزدى.
قالادان ءىنىم كەلدى دەپ قۋانىپ،
ءبىر توقتىسىن بوي بەرمەي الىپ ۇردى.
قارىن ارشىپ، باس ءۇيتىپ جەڭگەمىزدە،
مەن ىستەيىن دەسەم دە بەرمەدى دە.
ەكى ۇلى وتىر تەلمىرىپ تەلەفونعا،
دالادان ۇيگە قايتا ەنگەنىمدە.
ايتپادىم ەرمەك ءۇشىن مۇنىڭ ءبارىن،
باعامدادىم مۇندا ءبىر سىردىڭ بارىن.
تاباقتان قۇلاق الىپ ۇسىنىپ ەم،
«جەمەيمىن» -دەپ ءشۇيىردى مۇرىندارىن.
تەلەفون جاۋلاپ العان سانانى مىڭ،
تۋدىرىپ جاتار كەيدە شالا ۇعىم.
ماڭگۇرت بولعان ەكى ۇلعا قاراپ تۇرىپ،
ەرىكسىز ەسكە ءتۇستى بالالىعىم.
اۋىلدا وتكەن مەنىڭدە بالا شاعىم،
(اۋىل راس بالانىڭ باۋ اشارى).
بالالاردىڭ تىندىرعان شارۋاسىمەن،
ۇلكەندەر ايىراتىن بولاشاعىن.
بۇزاۋىن اپامىزدىڭ ساناپ بەرىپ،
ارقاسىن اتامىزدىڭ تاراپ بەرىپ.
اۋىلدا كىشى- گىرىم توي بولاتىن،
كەشقۇرىم مال سويعاندا قوناق كەلىپ.
سيراق ءۇيتىپ ءبىر جاقتان قىزىق كورىپ،
پىشاعىن اعامىزدىڭ جۋىپ بەرىپ.
قۇلاق جەۋگە جاعالاي وتىرۋشى ەك،
ەتەگىن اتامىزدىڭ ءتۇرىپ كەلىپ.
كەتۋشى ەك قوزى قۋىپ، بۇزاۋ ايداپ،
كوگالدا جارىسۋشى ەك تىراعايلاپ.
ال كەشتە وتىن اكەپ، ءسۇت پىسىرىپ،
جۇمىستى تىندىرۋشى ەك سۇراماي- اق.
قىزىعى بالالىقتىڭ تاۋسىلماعان،
توپ بالا اسىق ويناپ ساۋسىلداعان.
شىبىقتى ات قىپ ءمىنىپ شاپقىم كەلدى،
جاسىما قاراماستان بارشىنداعان.
كوڭىلدە ۋايىم جوق ءاي، بالالىق،
قالدى ەكەنسىڭ شىركىن- اي قايدا قالىپ.
اۋىلدا وتكەن شاقتىڭ ءىزى عانا،
ىزدەيىن بە ءوزىڭدى ايعا بارىپ.
ءوتتى وسىلاي ءومىردىڭ كارتيناسى،
تىلدەسكىدە تۇرعانداي بار قيماسى.
بالالىعىم الماسقان بالام وتىر،
شۇقىلاپ تەلەفوننىڭ انتيناسىن.
وسىلاي ەسكە ءتۇسىپ بالالىعىم،
جۇدەتتى تۇنىمەنەن سانانى مىڭ.
دەمالۋ جايىندا قاپ، وتباسىنان
اۋىر وي ءتۇيىپ قايتتىم اعامىزدىڭ.
نارىن جايلاۋىنا بارعاندا
كوپ بولسادا تاۋدى اڭساپ شولدەگەلى،
قۋ تىرلىك كەلۋگە وراي بەرمەپ ەدى.
قاسيەتتى نارىننىڭ جايلاۋىنا،
وتىز بەس جىل بولىپتى كەلمەگەلى.
تاۋ سيلاپ تۇرعانىن دا سيىن ماعان،
ولەڭ جازۋ ەمەس- تى قيىن ماعان.
جايقالعان كوك شالعىننىڭ اراسىنان،
ىزدەرىمدى ىزدەيمىن شيىرلاعان.
ءبىر ساعىنىش جۇرەكتە ىركىلەدى،
اشاتىنداي كوڭىلدىڭ كىلتى نەنى.
بالا كەزدى ەسىمە اپ اۋنايىنشى،
اناۋ مەنىڭ اتامىنىڭ جۇرتى ەدى.
تاستان تاسقا سەكىرىپ قۇلاپ اققان،
سالقىن سامال سوعاتىن بۇلاق جاقتان.
كوزىمە وتتاي ىستىق باسىلادى،
اناۋ جازىق بۇزاۋعا جەلى قاققان.
بۇلدىرگەن تەرگەم اناۋ قىراتتا مەن،
قىرانى ۇشىپ شاتقالدان قۇلاپ تومەن.
سوناۋ توپتى قاراعاي اراسىنان،
اتام كەلە جاتاتىن قۇلا اتپەنەن.
اسىعۋشى ەم قۇلا اتتى سۋارۋعا،
ايداي كەتەم قوزى- لاق، بۇزاۋىن دا.
سوڭىمنان قوس شەلەگىن قولىنا الىپ،
اپام كەلە جاتاتىن سۋ الۋعا.
ساۋىق دۋمان قىزاتىن بۇل ايماقتا،
كوزدەرىنەن جاستىقتىڭ نۇرى ويناقتاپ.
تىزگىنىمەن الىسقان قۇنانىمەن،
اعام بارا جاتاتىن قىز ويناققا.
ۇقساپ بۇگىن وزىمشە تاۋ ۇلىنا،
تامسانام وزەنىڭنىڭ ارىنىنا.
كۇنالارىم جۋىلىپ كەتەرمە ەكەن،
جۋىنايىن ءموپ- ءمولدىر اعىنىڭا.
ءبىر وزىڭە جاراسقان دارالىعىڭ،
كوز الماستان قارايمىن، جانارىم مۇڭ.
سول وزەن،
سول قاراعاي،
ءبارى ورنىندا،
ال مەنىڭ جوعالىپتى بالالىعىم.
تاۋ!
ساعان قالاي ەكەن، جانىم جاقىن،
ءتانىم جاقىن،
وزىڭە ءانىم جاقىن.
جىل ءوتىپ مەن وزگەرسەم وزگەرەيىن،
وزگەرمەسىن تەك سەنىڭ تابيعاتىڭ.
كۇز كەلىپتى
كۇز كەلىپتى،
تاعى دا جىل اينالىپ،
ءومىر وتەر وسىلاي سىناي باعىپ.
ارتتا قالعان كۇندەرىن ەسىنە الىپ،
سارعايىپ وتىر ەكەن كىم ويلانىپ؟!
كۇز كەلىپتى،
مۇڭعا وراپ جانىمىزدى،
مەن ەمەس، وسىنداعى ءبارىمىزدى.
سۇپ- سۇرى بۇلتقا ورانعان اسپانداعى،
قۇستىڭ دا ەستىلەدى ءانى مۇڭلى.
كۇز كەلىپتى،
ساپ- سارى اتىراپتار،
سارى تۇسكە وزگەرگەن جاسىل باقتار.
جازداي تۇرعان جىلى ورنىن قيماي- قيماي،
ءۇزىلىپ ءتۇسىپ جاتىر جاپىراقتار.
ءبىراق كۇزدى تەڭەمەن جامان اتقا،
قوڭىر كۇزدە ءبىر قوڭىر عالامات بار.
سارى التىنداي اتىزدان ءدان ساپىرىپ،
مۇرتىنان جىميادى ازاماتتار.
ءبىر قيال كوڭىلىمدى ءسۇزىپ ءوتتى،
سارى كۇز سارى ساعىنىش جىرىن ەكتى.
جايراڭداعان كەشەگى جازىم ءوتىپ،
مەنىڭ دە ءومىرىمنىڭ كۇزى كەپتى.
ويلاماي ىسكە اسپاس الدە نەنى،
كۇزبەن بىرگە تولىسىپ الدەنەيىن.
ۋاقىتتى وتكىزبەي بەكەر بوسقا،
مەن داعى ءوز حالقىما ءدان بەرەيىن.
ايدىڭ سوڭى
ايدىڭ سوڭى كەلىپ جەتتى تاعى دا،
مۇڭ جامادى ءوزى جۇدەۋ جانىما.
بىرەۋ جىلاپ ۋاقىتتىڭ تەزىنە،
بىرەۋ كۇتتى وسى كۇندى سارىلا.
جاستىعىڭدى بىلىندىرمەي ۇرلاپ اپ،
ۋاقىتتىڭ ءوتۋى تىم جىلدام- اق.
بۇگىن بىرەۋ سوڭعى دەمىن شىعارسا،
بۇگىن تاعى ءسابي كەلەر ىڭگالاپ.
ايدىڭ سوڭى،
ەرتەڭ جاڭا اي تۋادى،
كۇن كەمىكتەپ ايدى وسىلاي قۋادى.
نە ىستەدىم ءبىر اي بويى دەگەن ءبىر،
مازالادى جانىمدى ءومىر سۇراعى.
بۇزا المايمىز ۋاقىتتىڭ ارناسىن،
ءوتىپ جاتقان بۇل ومىرگە بارما سىن؟!
ويلانايىق،
ايدىڭ سوڭعى بۇل كۇنى،
ءومىرىڭنىڭ سوڭى بولىپ قالماسىن.
توي جاساعانىمىزدىڭ ون بەس جىلىنا نەمەسە جان جارىما ارنايمىن
ەكى جەر،
ەكى جولدا بولساقتاعى،
ءبىر تاعدىر ەكەۋىمىزدى قوساقتادى.
مىنە بيىل قىركۇيەك جيىرما بەسى،
ءدال ون بەس جىل بولىپتى وتاسقالى.
بىرگە تاتىپ كۇندەردىڭ كۇيبەڭدەرىن،
سول كۇيبەڭنەن كوپ نارسە ۇيرەنگەنمىن.
كوزدى اشىپ- جۇمعانشا مىنە بۇگىن،
ءدال ون بەس جىل بولىپتى ۇيلەنگەلى.
ىستىقتا دا، سۋىقتا بىرگە بولعان،
قانداي قيىن ىسكەدە ءبىر جول العان.
ون بەس جىلدى ءبىر كۇندەي وتكىزىپپىز،
كەزىكسەدە تىم كەرمەك مۇڭدار الدان.
جانىمنىڭ سۇيەنىشى، تىرەگىسىڭ،
اق ماحاببات، ءار قاشان كيەلىسىڭ.
ەپپەنەن دەرەۋ جونگە كەلتىرەسىڭ،
دۇرىس بولماي قالسا ەگەر بىرەر ءىسىم.
ءومىردىڭ بىرگە باسىپ باسپالداعىن،
كوڭىلىمنىڭ ءماندى ەتىپ اشقان باعىن.
جۇرەگىمە ءبىر قاتەر تونگەن كەزدە،
سەن بولماساڭ قۇلاۋعا ءداس قالعانمىن.
سول ءۇشىن ساعان جارىم قارىزدارمىن،
ءوزىڭ باردا ايتەۋىر جانىم جالىن.
وتباسىما،
وزىڭە،
جان بالاما،
تۇسىرمەسپىن ەش قاشان جان ىزعارىن.
بۇگىن ايتار بۇل ساعان سەنىم جىرىم،
ون بەس جىلدىڭ الدىنداي كوڭىل بۇگىن.
جان ۇيامىز امان بوپ ءناسىپ ەتسىن،
تويلاۋعا نەكەمىزدىڭ ەلۋ جىلىن.
加载评论内容,请稍等......