باس بەت   »ادەبيەت ايدىنى»  ولەڭ»   ماحاببات مارجاندارى
ماحاببات مارجاندارى
بولەش  قالي ۇلى


ماحاببات مارجاندارى

 
 و داريعا ! تۋا قالسا جاس شاعىم ، 
 جاقسى ولەڭىنەن كەرەك ەتپەي باسقانىڭ .
باستار ەدىم ، ماحابباتتىڭ داستانىن 
-ءابدىلدا تاجىبيايەۆ


اق باستاۋ

 ەي جالعان ! قاس قاعىمدا جىل وزىپتى ،
 جەر توزىپ ، اعاش قۋراپ ، گۇل ازىپتى .
 مەن بارعىش بىر كەزدەگى اق باستاۋدىڭ ،
 باسى دا كۇز جەلىمەن قۇلازىپتى .

اق باستاۋ مەن ەدىم عوي كوزىڭدى اشقان ،
مەن بالا 
مولدىرەدىڭ ءوزىڭ دە اسقان .
بەيتانىس تۇنىعىڭىنان كوردىم بىرەۋ .
اق ساماي، اقشا  جۇزىن ءاجىم باسقان .

سۋ الىپ اق باستاۋدان سان قىز كەتكەن ،
 ەسىمدە ماۋەسى مول سول كۇز ، كوكتەم .
كوتەرىپ قوس شەلەگىن اق باستاۋعا ،
 ءبىر قىز بار ، قايتا ورالماي ماڭگى ىزدەتكەن .


سەنىڭ تۋعان كۇنىڭە

قوزى لاقتار ءتىزىلىپ ءبىر كوگەنگە ،
قىزعالداقتار قىرداعى گۇلدەگەندە .
ون التىنشى ساۋىردە تۋىلپسىڭ ،
اۋلاداعى الما اعاش بۇرلەگەندە .

قۇربىم مەنەن تۋساڭدا ءبىر كۇن كەيىن ،
مەن وزىڭە بولعامىن مىڭ كۇن بەيىم .
ولەڭ بولىپ ورالعان ءتۇر – بەينەڭدى ،
نەدەن باستاپ جىرلايمىن ، شىن  بىلمەيىم .

ءوزىڭ بولىپ ۇيتقىسى سىر – كەڭەستىڭ ،
كەلەشەككە وزىڭمەن بىرگە كوشتىم .
تۋعان جەردىڭ سامالى تەربەپ سەنى ،
كۇن نۇرىمەن ۇلبىرەپ ، گۇل بوپ ءوستىڭ .

كەلەشەككە وزىڭدى شاقىرىپ ەم ،
ءالى كۇتىپ كەلەمىن اقىرىن مەن .
ارمانىڭنان اڭساعان جازباي ءبىر كۇن ،
تۋرا تارتىپ كەلەسىڭ اقىلىڭمەن .

جاس قوسسادا جاسىڭا جىل قۇسى كەپ ،
 ادامداردا ازىراق ىلگىشى جوق .
 پاتۋاسىز زاماندا مەن وزىڭدى ،
جاقسى ايەلدىڭ بىلەمىن ۇلگىسى دەپ .

كوكتەم قانداي ؟
                  تابيعات تۇرلەنەتىن ،
 سۇلۋ كوكتەم جانىڭا سىر بولەتىن .
 تۋعان كۇنىڭ اياۋلىم قۇتتى بولسىن ،
 كوكتەمدى ەرتىپ جىلىنا ءبىر كەلەتىن .


كۇندە ەرتەمەن

تۇرا سالىپ تاڭەرتەڭ گۇل كورپەدەن ،
 تارانعاندا تاۋىستاي شىن كوركەم ەڭ .
 كوزىمە وتتاي باسىلىپ ، جۇمىسڭا ،
 كەتىپ بارا جاتاسىڭ كۇندە ەرتەمەن .

ءوزىڭ قۇساپ جىلى ۇيا، جىر مەكەنى ،
 ورسە ولەڭىم  وزىڭمەن بىر كەتەدى .
 ءساليقالى سانىڭە سىر قوسىپ ،
 كۇرەڭ بۇلىس كويلەكتىڭ بۇرمەەتەگى .

جاس شىبىقتاي سولقىلداپ قىناي بەلىڭ ،
 ەسىڭدى الىسا نۇر تامعان شىراي كەرىم .
 ولەڭ جازعان ورتەنىپ مەن اباي ما ؟!
 سەنسىڭبە الدە قاراعىم شىن ايگەرىم .

تۋادى ەكەن سىرتڭىنان ءبىر كورسە ولەڭ ،
 ۇلگى الساشى باقتاعى گۇلدە سەنەن .
شىرىشتاي بوپ كينىپ ، جۇمىسڭا ،
 كەتىپ بارا جاتاسىڭ كۇندە ەرتەمەن .


جانقالتاڭدا كىلتى بار باسقا ەسىكتىڭ

 جازى كەتىپ  قىس تاياپ ، كۇزى جەتكەن ،
 تىرشىلىكتىڭ كەزدە وسى قىزىعى وتكەن .
 بايسال تارتىپ اياعىڭ باياۋعانا ،
 قايتىپ كەلە جاتاسىڭ قىزمەتتەن .

سۇيە بىلدىك ءومىردى ، جىرلادىق – تا ،
ءبىر ۇمىتكە كەلەمىز شىرمالىپ – تا .
ەرتەلى كەش ءبىز ىلعي ايقاسامىز ،
جارالعالى جۇرمەدىك ءبىر باعىتتا .

كەۋلەپ ولەڭ كەۋدەدەن جىر ەسىپ تە ،
ءبىر قالادا جۇرسەك تە ، ءبىر ءوسىپ – تە .
قىزمەتتەن قايتقالى كۇنى ، بۇگىن ،
قاتار كىرىپ كورمەدىك ءبىر ەسككە .

قۇنداقتالىپ ىشىندە تاس بەسىكتىڭ ،
ماحابباتتىڭ تار جولىن ماس كەشىپپىن .
سەن باراسىڭ بەت الىپ باسقا ۇيگە ىلعي ،
جانقالتاڭدا كىلتى بار باسقا ەسىكتىڭ .

شۇعىنىقتاي كوشەگە ءوزىپ ەككەن ،
سول باياعى كەزىڭدەي جۇزى كوكتەم .
كوك كويلەكپەن كوشەدە تەربەتىلىپ ،
قايتىپ كەلە جاتاسىڭ قىزمەتتەن .


قوسپاعانى بۇيىرىق قوي

جازىلماعان جۇرەكتەگى جىر قۇساپ ،
پەشەتتەۋلى اقشا قۇساپ ءبىر قۇشاق .
ەرتەلى – كەش ايقاساسىڭ الدىمنان ،
قۇم قاناستا جاڭا اشىلعان گۇل قۇساپ .

اق كۇمىستەي بۇراتىلعان تال بويىڭ ،
تال بويىڭدى كورىپ جۇرەك سالدى ويىن .
ءتىل قاتاسىڭ تاۋ سۋىنداي سىڭعىرلاپ ،
قۇلاعىمدا ماڭگى قالدى بالداي ءۇن .

تالىقسىعان تاڭعا جايىپ قىز بەلىڭ ،
قىزبەلىڭنەن قىرمىزى ولەڭ ىزدەدىم .
بىرگە جۇرگەن بۇلاق بويىن ورلەسەم ،
بۇرقىرايدى بوز جۋساننان قىز دەمىڭ .

اسەم باستىڭ اياعىڭدى جۇيرىكتەي ،
اق  ساۋساعىڭ قانداي اسەم سۇيرىكتەي .
مەنى اقىن قىپ ، سەنى سۋداي سۇلۋ قىپ ،
قوسپاي قويعان قۇداي ءىسى بۇيىرىق قوي .


قىزىل پەنجاقتى قىز

جاس كەزىم تابا المايتىن ۇيدەن ءبىزدى ،
اق شۋاق ەكى بەتىن سۇيگەن كۇزگى .
كەلپتى تورسىعى بار ماي الۋعا ،
كوردىم مەن قىزىل پەنجاق كيگەن قىزدى .

ءبىر قاراپ كەلبەتىنە بالا قىزدىڭ ،
جۇرەگىم جيى سوعىپ الا قىزدىم .
كوزىنە مولدىرەگەن كوزىم ءتۇسىپ ،
سىرتتان ومەشەكتى قاراپ ءوزدىم .

ءبىر باسىپ ءومىر جولىن وسى بۇراڭ ،
ايتاتىن ارمان جايلى قوسلىپ ءان .
ادەمى قىزىل پەنجاق كيگەن قىزدى ،
سىرتىنان تانستردى دوسىم ۇلان .

كوز ءتۇسىپ بوكسەسىنە ، بۇرىمىنا ،
جاس قىزدىڭ قىزىقتىردى ءتۇرى مىنا .
جاتاعان جايپاق وكشە پاتەنكەنىڭ ،
جالتىراپ كوز تارتادى قۇرمىدا .

قاناتتى ارمان ءبىتىپ بويما ەرەن ،
ورالدى سودان باستاپ ويما ولەڭ .
اۋىسپ مەن اۋدانعا كەلگەن كۇنى ،
قاتستىم ويدا جوقتا تويىنا مەن .

كولبىرەپ قوڭىرالا كويلەكپەنەن ،
الدىمان شىعا كەلسەڭ ويناپ دەنەڭ .
ءوزىڭدى كۇنى بۇگىن كورگەن سايىن ،
قارايمىن تاڭىرگەدە كەيدە وكپەمەن .

بىلمەدىم ءدامىڭ تارتتى قاي اۋىلعا ،
شىن ءتاسىر جاساپ كەتتىڭ وياۋ ۇلعا .
كيگەن سول قىزىل پەنجاق بۇلدىرشىن قىز ،
ەندى سەن شىقپايسىڭعوي ماي الۋعا .

اۆتوردىڭ مەكەن جايى: قابا اۋدانى« اعاجاي»زاڭنان كەڭەس بەرۋ ورتالىعى

سوڭعى قوسىلعان جازبالار

قاتىستى باعالار

  加载评论内容,请稍等......